Toepassen van zaakgericht werken bij beleidsontwikkeling
- Onderdeel van
- Thema's
- Contact
- Ellen van der Steen
- e.vandersteen@apeldoorn.nl
- Status
- Actueel
Zaakgericht werken is met name bekend voor dienstverleningsprocessen met een duidelijk begin en einde. Of zaakgericht werken ook geschikt is voor andersoortige processen, zoals bijvoorbeeld beleidsontwikkeling, is een veel gestelde vraag. Het antwoord hierop is dat het in algemene zin prima kan, maar dat er wel een paar belangrijke aandachtspunten zijn op het gebied van bijvoorbeeld de inrichting en implementatie.
Kan dat: Zaakgericht werken bij beleidsontwikkeling?[bewerken]
Bij de overheid wordt Zaakgericht werken vooral nog toegepast bij dienstverleningsprocessen. Als een zaak een hoeveelheid werk is met een duidelijke aanleiding en een duidelijk resultaat, dan is bij dienstverlening een aanvraag vaak de aanleiding en het te leveren product, bijvoorbeeld een vergunning, het resultaat. Maar hoe zit dat bij andere dan dienstverleningsprocessen?
In principe kun je Zaakgericht werken toepassen indien:
- er sprake is van een hoeveelheid werk met een duidelijke aanleiding en een duidelijk resultaat, en dus ook met een begin en een einde;
- de uitvoering van het proces op hoofdlijnen een vast patroon volgt. Oftewel: kan het bij de zaak horende proces worden opgedeeld in min of meer standaard brokstukken van uit te voeren werk, de zogenoemde fasen of processtappen met daaraan gekoppelde statussen?
Het reserveren en toegewezen krijgen van een vergaderruimte - een intern ondersteunend proces - voldoet aan die twee voorwaarden. Maar ook veel beleidsontwikkelende processen, zoals bijvoorbeeld het opstellen van een milieubeleidsplan. Want veel beleidsontwikkelprocessen verlopen volgens een vast patroon. Na het ontvangen van de opdracht is sprake van een verkenning of oriëntatie, er wordt informatie verzameld, waarna een analyse volgt, het formuleren begint en geëindigd wordt met een vastgesteld beleidsplan als resultaat.
Niet elk beleidsontwikkelend proces heeft een duidelijk begin en einde of volgt een vast patroon. Bijvoorbeeld 'het volgen van ontwikkelingen in een bepaald beleidsveld'. Dit lijkt een doorlopend proces, maar op een gegeven moment kunnen hieruit weldegelijk opdrachten voortkomen die beschouwd kunnen worden als het begin van een zaak. En dat geldt ook voor het mogelijke ontbreken van een vast patroon binnen het proces. Als meerdere van dit soort processen naast elkaar worden gelegd en vanuit een wat hoger abstractieniveau worden bezien op overeenkomsten en verschillen, dan ontwaart zich in het algemeen toch een soort van minimaal patroon.
Op grond hiervan kan worden gesteld dat (ook) beleidsontwikkelende processen zich lenen voor zaakgericht werken.