Toepassen van zaakgericht werken bij beleidsontwikkeling

Uit NORA Online
Versie door A3Spruit (overleg | bijdragen) op 15 apr 2014 om 16:02 (x)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Bij de overheid wordt Zaakgericht werken vooral nog toegepast bij dienstverleningsprocessen. Als een zaak een hoeveelheid werk is met een duidelijke aanleiding en een duidelijk resultaat, dan is bij dienstverlening een aanvraag vaak de aanleiding en het te leveren product, bijvoorbeeld een vergunning, het resultaat.

De vraag is al vaak gesteld: kun je Zaakgericht werken ook toepassen bij andere dan dienstverleningsprocessen? Veelal is het antwoord: ja, als het maar gaat om een hoeveelheid werk met een duidelijke aanleiding en een duidelijk resultaat. Het reserveren van een vergaderruimte (een intern ondersteunend proces) voldoet daaraan, maar ook bijvoorbeeld het opstellen van een milieubeleidsplan. Dat laatste is een primair proces in de categorie beleidsontwikkeling.

Hoe ziet Zaakgericht werken bij beleidsontwikkeling er uit?[bewerken]

Voor het antwoord hierop kunnen we om te beginnen de definitie van een zaak toepassen. Allereerst moet er wel sprake zijn van een duidelijk resultaat, zoals bijvoorbeeld het genoemde milieubeleidsplan. Als het gaat om zoiets als 'het volgen van ontwikkelingen in een bepaald beleidsveld' dan is daarvan geen sprake. Als eenmaal voldaan is aan de eis van een duidelijk resultaat, dan markeert het opleveren van dat resultaat het einde van de zaak. Voor de aanleiding ligt het voor de hand uit te gaan van een opdracht voor het ontwikkelen van een beleidsproduct. Dat markeert dan het begin van de zaak. Vervolgens is de vraag aan de orde hoe een beleidsontwikkelproces in te delen naar opeenvolgende brokstukken uit te voeren werk, de zogenoemde fasen of processtappen waaraan bij Zaakgericht werken statussen worden gekoppeld. Zaakgericht werken biedt organisaties de ruimte om bij het indelen van het gehele proces van aanleiding tot resultaat, daarin eigen keuzen te maken. Tegelijkertijd is het niet moeilijk om te komen tot suggesties voor een standaard indeling van een beleidsontwikkelproces. Daarvoor kijken we eerst naar de plaats van beleidsontwikkeling in de welbekende beleidscyclus. Die kunnen we als beschrijven als een zich herhalende cyclus met daarin:

  • agendavorming (wat gaan we doen?);
  • beleidsontwikkeling;
  • beleidsimplementatie;
  • beleidsuitvoering;
  • evaluatie.

Waarna de cyclus opnieuw begint met agendavorming en vervolgens het ontwikkelen van nieuw beleid of het bijstellen van bestaand beleid.